هر گروه از کسبه با توجه به نوع وظایف شغل روزمره و میزان ارتباط با مردم و شرایط محیط کارشان دارای خصلت‌های مشترک و اخلاق خاصی می‌شوند که اگر کمی با آن‌ها سر و کار داشته باشید می‌توانید از آن سر در بیاورید.
تجربه‌های قبلی من نشان می‌دهد که مثلاً در برخورد با بنگاه داران املاک نباید انتظار راست گویی از آن‌ها داشته باشید. یا لباس فروش‌ها هیچ وقت جنس بد در مغازه‌ی خود ندارند. از قدیم هم معروف بوده که خیاط‌ها و نجار‌ها بدقولند که در مورد نجار‌ها تجربه‌ی شخصی عمیقی از این بدقولی دارم.
در این یکی دو هفته با چند آهن فروش مختلف در چند نقطه‌ی مختلف قم سر و کله زده‌ام. پیش فرضم این بود که چون این جماعت از صبح تا شب لابلای تیرآهن و میلگرد و نبشی روزگار می‌گذرانند، باید آدم‌های خشک و عبوسی باشند. اما مشاهداتم نشان می‌دهد که بر خلاف این محاسبات، آهن فروش‌ها آدم‌های مهربانی هستند.
*
این نوشته را خیلی جدی نگیرید. فکر کردنی بود با صدای بلند!