تماشاگر ویژه
فکر کن افتادی از دماغ یه فیل / یه بلیط دوسره داری برای برزیل
اتفاق جالبی در فضای صنعت سرگرمی‌سازی ایران افتاده است:
سهولت تولید و نشر محصولات رسانه‌ای، ورود نسل جدید و جوان تولیدکنندگان محصولات رسانه‌ای که آموزش دیده و خلاق هستند، ایجاد تمرکز در توجه به وقایع و اتفاقات سرگرم‌کننده با گسترش شبکه‌های ارتباطی و اطلاعاتی، گسترش اختیاراً اجباری رسانه‌ی همگانی تلویزیون رسمی و وابستگی ۹۰ درصدی مخاطب ایرانی به تماشای تلویزیون ملی، سرگرمی‌خواهی و تفریح طلبی مخاطب و ده‌ها زمینه‌ی دیگر مثل تهاجم فرهنگی، تفاله‌های طاغوت، اسلام التقاطی جمهوری اسلامی، ضرورت همبستگی ملی، جذب حداکثری، دین تلویزیونی، سکولاریسم خوشحال، ممیزی اداری و ... دست به دست هم داده‌اند تا شاهد امواج خروشانی از تولیدات رسانه‌ای با کیفیت فنی و بی‌محتوای تمدنی باشیم.
می دونم اونی که تو جیبت نیست دلاره / فکر کن فکرکردن که عیب نداره
عادت ندارم از کنار ستاره‌های این بازار پرهیاهوی وطنم بی‌تفاوت عبور کنم. آثاری که تولیدکنندگان رندی دارد که خطوط قرمز رسانه‌ی ملی را می‌شناسند، رگ خواب مخاطب را در دست دارند، بر فن و ابزار رسانه‌ای خود تسلط دارند، موقعیت‌شناس و ابن‌الوقت هستند و زد و بندهای لازم و کافی را با حلقه‌های مافیایی رسانه‌ی ایران انجام داده‌اند.
با شوت هاشم قهرمان می شیم / آخه ما همه از نسل آرشیم
درباره‌ی این اثر خاص، به همه‌ی این‌ها باید استعاره های اجتماعی پنهان در شعر روان و پر کنایه‌اش را افزود و تولیدکنندگانش را جدی گرفت:
ایران شادی رو تو دلا می کاره / فکر کن فکر کردن که عیب نداره
دنبال شعر کامل این اثر بودم. به نظرتان کجا پیدایش کردم؟
دوباره می‌پرسم: به نظرتان تولیدکنندگانش آن را به طور رسمی در کجا منتشر کرده‌اند؟ یوتیوب؟ آپارات؟ سایت رسانه ملی؟ سایت شخصی‌شان؟ شبکه‌های اجتماعی؟ اشتباه است. (پاسخ صحیح)
پ.ن ۲:
انصافاً تحلیل حال و هوا و فضای این شعر برای توصیف، ترسیم، تبیین و تحلیل فرهنگ عامه‌ی مردم ایران در ابتدای دهه ۹۰ کاملاً کافی است.