راهیان نخلستان
جمعه ۲۱ خرداد ۱۳۸۹
هر چه در این چند ماه تاریخ تشیع خوانده ام از جلوی چشمم عبور می کند:
از «قم»
عازم «ری» می شوم و از آن جا به جانب «عراق» می تازم؛ «نجف»، «کوفه»، «بغداد»،
«کربلا».
دلم اما در «خراسان» است.
*
یادداشت های یک سفر غیرمعمولی را در راوی منتشر کرده ام. همان جا بخوانید.
انگار می کرد کوهی است بر این سینه
حال که نرفته بودم ولی چون تواتر در کلام حکم دیدن دارد و
چون گاهی بعضی کلام ها با آنکه یک بار گفته اند انگار ک صد هزار بار
خوب زیاد عجیب نیست که کوهی ..
ان شاالله..