تکیه بر دیوار کردم:
خاک بر فرقم نشست

خاک بر فرقش نشیند
آن‌که
یار از من
گرفت...

«مردِ ایران» مردی بالیاقت و درایت است که صاحب به حق زمین و آب و دشت و کوه این سرزمین است.
«ایرانْ مرد» اما آزاده است چون آرش که صاحب چیزی نیست و حتی نام خود را نیز به ایران می‌بخشد.

.
.
.
ای مسلمانان؛
به فریادم رسید:

«طفل هندویی
مرا دیوانه کرد»
.
.
+