به یاد مصطفی
دوشنبه ۳۱ خرداد ۱۳۸۹
نذار که سفره ی دلت : پیش غریبه وا بشه
این بغض نشکسته باید : سهم خود خدا بشه
نشون بی نشون من : به قلب آسمون بزن
تا مردم از روی زمین : ستاره‌تو نشون بدن
وارث نجیب زخمای درشت : طاقت دلای پرپر نداری
سرتو رو شونه های من بذار : وقتی عاشقی و سنگر نداری
آخرین نشونه ی رسیدنی : که واسه همیشه بی نشون میشی
پا رو مخمل ستاره ها بذار : داری همسایه ی آسمون میشی
این بغض نشکسته باید : سهم خود خدا بشه
نشون بی نشون من : به قلب آسمون بزن
تا مردم از روی زمین : ستاره‌تو نشون بدن
وارث نجیب زخمای درشت : طاقت دلای پرپر نداری
سرتو رو شونه های من بذار : وقتی عاشقی و سنگر نداری
آخرین نشونه ی رسیدنی : که واسه همیشه بی نشون میشی
پا رو مخمل ستاره ها بذار : داری همسایه ی آسمون میشی
عبدالجبار کاکایی
نذار که سفره ی دلت / پیش غریبه وا بشه
این بغض نشکسته باید / سهم خود خدا بشه
پا به دنیای فرشته ها بذار / دنیای فرشته ها حقیقته
واسه تو که بوی آسمون میدی / گم شدن تو زندگی مصیبته
وارث نجیب زخمای درشت / طاقت دلای پرپر نداری
سرتو رو شونه های من بذار / وقتی عاشقی و سنگر نداری
آخرین نشونه ی رسیدنی / که واسه همیشه بی نشون میشی
پا رو مخمل ستاره ها بذار / داری همسایه ی آسمون میشی
نذار که سفره ی دلت / پیش غریبه وا بشه
این بغض نشکسته باید / سهم خود خدا بشه
نشون بی نشون من / به قلب آسمون بزن
تا مردم از روی زمین / ستارتو نشون بدن