امروز آخرین مجموعه برنامه‌های نمایشی مربوط به انتهای ماه شعبان را آماده کردم و برای نظارت و پخش فرستادم. به این ترتیب پرونده‌ی بخشی از زندگی اداری من در چهار سال گذشته به پایان رسید.
از ۱۲ اردیبهشت ۹۰ تا ۲۷ خرداد ۹۴ -نزدیک پنجاه ماه- برنامه‌ریزی، سفارش، ویرایش، تولید، اصلاح، پرداخت، پخش، اطلاع‌رسانی و جلسه‌های متعدد با نویسندگان و عوامل تولید و ...
تمام شد. هر چند از اول قرار نبود شروع بشود؛ اما قرار هم نبود تمام نشود.
میلیون‌ها نفر در تمام این ماه‌ها و روزها، بدون این‌که بدانند چه کسی دارد آن طرف کار می‌کند، به طور مستقیم متأثر از تصمیم‌های من بودند. شاید خوشحالند، شاید ناراحت، شاید عصبانی، شاید راضی، ... نمی‌دانم. حتماً آن‌ها هم نمی‌دانند که من چه احساسی دارم. این‌طوری با هم مساوی می‌شویم.