آدمی که همه‌ی پنج‌شنبه‌هایش را لب به لب با «موظفی»^* پر کند، حکماً مجبور می‌شود صبح جمعه‌اش را «برآوردی»^** برای دلش ببندد: به صرف حلیم و امام‌زاده و شهدای گمنام و دوست.


کلمات و ترکیب‌های تازه:
^*: آنچه انجام ندادنش آدمی را از زندگی عقب بیندازد.
^**: آنچه انجام دادنش آدمی را از زندگی جلو بیندازد.