دیروز و امروز دو رفیق باسواد و خارج نشین را ملاقات کردم: یکی از ینگه دنیا و دیگری از اسکاندیناوی.
به اندازه‌ی همین چهار پنج ساعت گفتگوی دوستانه، اطلاعاتم از زندگی مردم در جهان واقعی‌تر شد.
هر چند که در زندگی طعم غربت را زیاد چشیده‌ام اما خدا را شکر می‌کنم که فعلاً به هیچ دلیلی مجبور به این جدایی و دوری از وطن نیستم.
خدا را برای همه‌ی چیزهایی که داده است و همه‌ی چیزهایی که نداده است شکر کنید. واقعاً شاکر باشید.