سینزده
چهارشنبه ۶ مهر ۱۴۰۱
ار اول ربیعالاول ۱۴۳۱ تا اول ربیعالاول ۱۴۴۴، سیزده سال قمری سررسید صاد عمر کرده است.
از اولین نوشته تا آخرینشان در این سیزدهساله، بیش از هزار و هشتصد لحظه و صحنه را مستند کرده و یک آدم بیست و چند ساله را تا چهل سالگی کشانده است. چقدر دیگر بکشاند نمیدانم.
چندین نوبت تردید و توقف در این سالها داشتهام. بعد از این هم شاید داشته باشم.
از اولین نوشته تا آخرینشان در این سیزدهساله، بیش از هزار و هشتصد لحظه و صحنه را مستند کرده و یک آدم بیست و چند ساله را تا چهل سالگی کشانده است. چقدر دیگر بکشاند نمیدانم.
چندین نوبت تردید و توقف در این سالها داشتهام. بعد از این هم شاید داشته باشم.
با این حال به گمانم در همهی این فراز و نشیبها، ریزش مخاطب نداشتهام. بزرگترین حسرتم اما در انتهای این سیزده سال، رویشهایی است که نیست.
دوست داشتم دایرهی مخاطبان خاص صاد وسیعتر از این باشد. -منظورم خوانندگان و پیروان و پسندزنان نیستند. دقیقاً منظورم «مخاطب خاص» است.- به هر حال شیوهی زندگیم خواسته و ناخواسته همینطور بوده و بیشتر از این از دستم نیامده.
دوست داشتم دایرهی مخاطبان خاص صاد وسیعتر از این باشد. -منظورم خوانندگان و پیروان و پسندزنان نیستند. دقیقاً منظورم «مخاطب خاص» است.- به هر حال شیوهی زندگیم خواسته و ناخواسته همینطور بوده و بیشتر از این از دستم نیامده.
حالا هم گلایهای نیست. خدا را شکر که هنوز از این مسیر پشیمان نیستم.
شما هم اگر گاهی که میخوانید، ردپایی بگذارید خوش است.
شما هم اگر گاهی که میخوانید، ردپایی بگذارید خوش است.
من دیگه خیلی ردپا گذاشتم
مسیر رو باز میذارم دوستان دیگه هم ردپا بذارن.