سردار شهید حسن تهرانی مقدم
مست آمدم ای پیر که مستانه بمیرم
مستانه در این گوشهی میخانه بمیرم
من دُر یتیمم، صدفم سینهی دریاست
بگذار یتیمانه و دُردانه بمیرم
سرباز جهادم من و از جبههی احرار
انصاف کجا رفته که در خانه بمیرم؟
در زندگی افسانه شدم در همه آفاق
بگذار که در مرگ هم افسانه بمیرم
کلیک رنجه بفرمایید