دیگه آروم نمیگیرم
جمعه ۷ بهمن ۱۳۹۰
...
گاهی اوقات خواندن چند خط کوتاه از شما یا دوستی دیگر، چند ساعت از من وقت می گیرد.
یک بار از بالا به پایین می خوانم، یک بار از پایین به بالا.
بعد نکات مهمش را مرور می کنم؛
خط می کشم:
کلمه به کلمه، جمله به جمله، عبارت به عبارت.
و مدت ها می گذرد و نمیفهمم که مشغول چه کاری بودهام.
دست خودم نیست. کلمات این گونه بر من اثر می کند و کارم را می سازد.
کلمات جادویم می کند. سِحر می شوم انگار.
از لابلای نامهها
۸۸.۰۸.۰۴