از جذابیت‌های پیامک فرستادن به زبان فارسی برای من، تمرین خلاصه‌گویی و کامل‌گویی ست. این‌که بتوانی با کمترین استفاده از حروف، پیامی را به راحت‌ترین و گویاترین حالت منتقل کنی.
این جذابیت که منجر به دقت فراوان در «نوشتن» و به دنبال آن «خواندن» پیامک می‌شود در بعضی موقعیت‌ها کار دستم می‌دهد. یعنی حسابی اعصابم را به هم می‌ریزد و ناراحتم می‌کند.
یکی آن‌که پیامکی به خط لاتین دریافت کنم و نویسنده‌اش عذر بدتر از گناهی بیاورد که: «تایپ لاتینم از فارسی بهتره»
دیگر آن‌که با چنین فجایعی برخورد کنم: «مثینکه» یا «۶رمنده»
*
مهارت تایپ کردن یک قوای غریزی نیست و اگر تایپ کردن خط فارسی برای شما سخت‌تر از خط لاتین است ضعف از تمرین شماست. چرا فشار کم‌کاری خود را به مخاطب وارد می‌کنید؟
در هر زبانی جایگزین‌های مناسبی برای اکثر کلمات و عبارات وجود دارد. آن‌ها را یاد بگیرید و به کار ببرید تا مجبور به چنین ابداعاتی نشوید. آیا «ظاهراً» هم‌معنای «مثینکه» نیست؟
مگر زحمت تایپ عدد «۶» با تایپ حرف «ش» چقدر فرق دارد؟
*
فرصت تمرین خلاصه‌گفتن و درست‌گفتن را از خود دریغ ندارید.