خوشخبری
چهارشنبه ۲۵ بهمن ۱۳۹۱
مثل همیشه دو زانو مینشینم در محضر آیتالله؛ در دلم، بیتابِ برادرم.
به کنایه و با زبان قرآن میفرمایند:
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
وَإِذِ اعْتَزَلْتُمُوهُمْ وَمَا یَعْبُدُونَ إِلَّا اللَّهَ
فَأْوُوا إِلَى الْکَهْفِ
یَنشُرْ لَکُمْ رَبُّکُم مِّن رَّحمته
ویُهَیِّئْ لَکُم مِّنْ أَمْرِکُم مِّرْفَقًا
صدق الله العلی العظیم
سوره کهف، آیه ۱۶
*
یعنی راحتش بگذار. در گوشهی غارِ دلش دستش را میگیرند و هدایتش میکنند.
الحمدلله رب العالمین