وجه شبه
دوشنبه ۳ خرداد ۱۳۸۹
دی وی دی رایترم شده عینهو جهنم.
هر چی میذارم توش می سوزونه؛ بعد در کمال خونسردی دهنش رو باز می کنه و میگه: «هل من مزید؟»
یا بکُش؛
یا دانه دِه؛
یا از قفس آزاد کن.
.
.
.
صاد گرد
سر رسید موضوعی
صاد واژه‌ها
پیوندهای روزانه
- بازیهای ویدئویی بازتابی از شرایط تولیدشان هستند، چیزی شبیه خودِ «کار» در قرن بیستویکم
- مردم در سنین ۲۹، ۳۹، ۴۹ سالگی خودشان را وادار به کاری میکنند که در سنین ۲۸، ۳۸، ۴۸ سالگی نمیکردند
- روحانیون پژوهش و تألیف را با اقتصاد گره نزدهاند برعکس دانشگاهیان
- مدل «انگیزش بازیکن» یا چه عواملی یک بازی را جذاب میکند؟
- بچهها چه احساسی به گوشی پدر و مادرهایشان دارند؟
- روزی که دخترم را در اینستاگرام پیدا کردم
- چون مضطربیم و تنها ماندن را بلد نیستیم، بارها و بارها به تلفنمان نگاه میکنیم
- صدویک نکتهی کلیدی در باب اخلاق حکمرانی شبکهای
- در باب بدعت «سرگرمی اسلامی» | عبدالله گیویان
- بسکتبال؛ پرتاب بهسوی تمدن
- سیلیکونولی: درۀ مردان درونگرا
- مثل مصطفی اسماعیل بخوان!
نظرصاد
-
۱۸ مهر ۰۳، ۲۲:۴۸ - محمد مهدیمحمد مهدی: خونه ای رو معامله کردیم و املاکی ...
-
۳۱ شهریور ۰۳، ۱۷:۵۲ - . الف. الف: عجب شهریوری بود و گذشت...
-
۲۲ شهریور ۰۳، ۱۵:۵۸ - صدراصدرا: از اون صبح که پیام رو توی گروه ...
-
۱۷ شهریور ۰۳، ۱۵:۲۸ - محمد مهدیمحمد مهدی: میگن اموات بعد مرگ با اجدادشون ...
-
۱۱ شهریور ۰۳، ۰۱:۴۶ - محمدحسن محمدحسن : عمر کوتاه است. و تلاش برای نام، ...
-
۴ شهریور ۰۳، ۱۹:۴۳ - محمدمحمد: وسط دویدن اگه صدام میاد میخوام تبریک بگم.
-
۲۹ تیر ۰۳، ۲۱:۰۶ - برادربرادر: حس خوبیه که هشتگ آدم به روز بشه حتی اگه تلخ باشه :)
-
۱۴ خرداد ۰۳، ۱۹:۲۹ - صدرصدر: ماشاءالله لا حول ولا قوه الا بالله
-
۱۰ فروردين ۰۳، ۱۵:۱۳ - صدراصدرا: رَبِّ اشْرَحْ لِی صَدْرِی...
-
۹ مهر ۰۲، ۱۷:۵۶ - محمد مهدیمحمد مهدی: اوقات خوش آن بود ...
سر رسید ماهانه
- مهر ۱۴۰۳ (۱)
- شهریور ۱۴۰۳ (۹)
- مرداد ۱۴۰۳ (۴)
- تیر ۱۴۰۳ (۳)
- خرداد ۱۴۰۳ (۱)
- ارديبهشت ۱۴۰۳ (۲)
- فروردين ۱۴۰۳ (۲)
- اسفند ۱۴۰۲ (۳)
- بهمن ۱۴۰۲ (۲)
- دی ۱۴۰۲ (۴)
- آذر ۱۴۰۲ (۲)
- مهر ۱۴۰۲ (۱)
- شهریور ۱۴۰۲ (۲)
- خرداد ۱۴۰۲ (۱)
- ارديبهشت ۱۴۰۲ (۱)
- فروردين ۱۴۰۲ (۴)
- اسفند ۱۴۰۱ (۵)
- بهمن ۱۴۰۱ (۲)
- دی ۱۴۰۱ (۳)
- آذر ۱۴۰۱ (۲)
- آبان ۱۴۰۱ (۲)
- مهر ۱۴۰۱ (۸)
- شهریور ۱۴۰۱ (۵)
- مرداد ۱۴۰۱ (۶)
- تیر ۱۴۰۱ (۱)
- خرداد ۱۴۰۱ (۱)
- آبان ۱۳۹۹ (۲)
- مهر ۱۳۹۹ (۱)
- شهریور ۱۳۹۹ (۴)
- مرداد ۱۳۹۹ (۲)
- تیر ۱۳۹۹ (۲)
- خرداد ۱۳۹۹ (۷)
- ارديبهشت ۱۳۹۹ (۶)
- اسفند ۱۳۹۸ (۲)
- بهمن ۱۳۹۸ (۲)
- آذر ۱۳۹۸ (۱)
- آبان ۱۳۹۸ (۴)
- مهر ۱۳۹۸ (۷)
- شهریور ۱۳۹۸ (۹)
- مرداد ۱۳۹۸ (۶)
- تیر ۱۳۹۸ (۴)
- خرداد ۱۳۹۸ (۷)
- ارديبهشت ۱۳۹۸ (۹)
- فروردين ۱۳۹۸ (۶)
- اسفند ۱۳۹۷ (۷)
- بهمن ۱۳۹۷ (۶)
- دی ۱۳۹۷ (۸)
- آذر ۱۳۹۷ (۹)
- آبان ۱۳۹۷ (۶)
- مرداد ۱۳۹۷ (۶)
- تیر ۱۳۹۷ (۱۲)
- خرداد ۱۳۹۷ (۸)
- ارديبهشت ۱۳۹۷ (۹)
- فروردين ۱۳۹۷ (۴)
- اسفند ۱۳۹۶ (۳)
- بهمن ۱۳۹۶ (۷)
- دی ۱۳۹۶ (۵)
- آذر ۱۳۹۶ (۷)
- آبان ۱۳۹۶ (۵)
- مهر ۱۳۹۶ (۷)
- شهریور ۱۳۹۶ (۳)
- مرداد ۱۳۹۶ (۶)
- تیر ۱۳۹۶ (۸)
- خرداد ۱۳۹۶ (۶)
- ارديبهشت ۱۳۹۶ (۱۲)
- فروردين ۱۳۹۶ (۸)
- اسفند ۱۳۹۵ (۳)
- بهمن ۱۳۹۵ (۷)
- دی ۱۳۹۵ (۵)
- آذر ۱۳۹۵ (۵)
- آبان ۱۳۹۵ (۳)
- مهر ۱۳۹۵ (۶)
- شهریور ۱۳۹۵ (۱۱)
- مرداد ۱۳۹۵ (۸)
- تیر ۱۳۹۵ (۴)
- خرداد ۱۳۹۵ (۶)
- ارديبهشت ۱۳۹۵ (۱۱)
- فروردين ۱۳۹۵ (۴)
- اسفند ۱۳۹۴ (۵)
- بهمن ۱۳۹۴ (۱۰)
- دی ۱۳۹۴ (۱۶)
- آذر ۱۳۹۴ (۱۷)
- آبان ۱۳۹۴ (۱۷)
- مهر ۱۳۹۴ (۷)
- شهریور ۱۳۹۴ (۹)
- مرداد ۱۳۹۴ (۱۸)
- تیر ۱۳۹۴ (۱۸)
- خرداد ۱۳۹۴ (۲۲)
- ارديبهشت ۱۳۹۴ (۱۸)
- فروردين ۱۳۹۴ (۱۲)
- اسفند ۱۳۹۳ (۱۸)
- بهمن ۱۳۹۳ (۲۴)
- دی ۱۳۹۳ (۲۹)
- آذر ۱۳۹۳ (۲۵)
- آبان ۱۳۹۳ (۲۷)
- مهر ۱۳۹۳ (۳)
- شهریور ۱۳۹۳ (۱)
- مرداد ۱۳۹۳ (۲۳)
- تیر ۱۳۹۳ (۳۱)
- خرداد ۱۳۹۳ (۳۱)
- ارديبهشت ۱۳۹۳ (۲۵)
- فروردين ۱۳۹۳ (۲۶)
- اسفند ۱۳۹۲ (۱۷)
- بهمن ۱۳۹۲ (۲۴)
- دی ۱۳۹۲ (۲۱)
- آذر ۱۳۹۲ (۲۴)
- آبان ۱۳۹۲ (۱۳)
- مهر ۱۳۹۲ (۱۶)
- شهریور ۱۳۹۲ (۱۲)
- مرداد ۱۳۹۲ (۱۹)
- تیر ۱۳۹۲ (۱۹)
- خرداد ۱۳۹۲ (۱۷)
- ارديبهشت ۱۳۹۲ (۲۴)
- فروردين ۱۳۹۲ (۱۷)
- اسفند ۱۳۹۱ (۱۸)
- بهمن ۱۳۹۱ (۲۱)
- دی ۱۳۹۱ (۱۱)
- آذر ۱۳۹۱ (۳۰)
- آبان ۱۳۹۱ (۲۷)
- مهر ۱۳۹۱ (۷)
- شهریور ۱۳۹۱ (۳۲)
- مرداد ۱۳۹۱ (۱۳)
- تیر ۱۳۹۱ (۶)
- خرداد ۱۳۹۱ (۱۳)
- ارديبهشت ۱۳۹۱ (۳۱)
- فروردين ۱۳۹۱ (۱)
- اسفند ۱۳۹۰ (۲۲)
- بهمن ۱۳۹۰ (۳۰)
- دی ۱۳۹۰ (۳۰)
- آذر ۱۳۹۰ (۳۰)
- آبان ۱۳۹۰ (۳۰)
- مهر ۱۳۹۰ (۱۹)
- شهریور ۱۳۹۰ (۲۸)
- مرداد ۱۳۹۰ (۳۱)
- تیر ۱۳۹۰ (۲۵)
- خرداد ۱۳۹۰ (۲۱)
- ارديبهشت ۱۳۹۰ (۱۰)
- فروردين ۱۳۹۰ (۲۹)
- اسفند ۱۳۸۹ (۲۷)
- بهمن ۱۳۸۹ (۲۸)
- دی ۱۳۸۹ (۲۷)
- آذر ۱۳۸۹ (۱۱)
- آبان ۱۳۸۹ (۲)
- مهر ۱۳۸۹ (۲۷)
- شهریور ۱۳۸۹ (۲۸)
- مرداد ۱۳۸۹ (۳۰)
- تیر ۱۳۸۹ (۲۶)
- خرداد ۱۳۸۹ (۲۴)
- ارديبهشت ۱۳۸۹ (۳۱)
- فروردين ۱۳۸۹ (۳۱)
- اسفند ۱۳۸۸ (۲۸)
- بهمن ۱۳۸۸ (۷)
- دی ۱۳۸۸ (۱)
مرصاد
عضو باشگاه وبلاگ نویسان رازدل
اگر مجنون دل شوریده‌ای داشت
دل لیلی از او شوریده تر بود
دی وی دی رایترم شده عینهو جهنم.
هر چی میذارم توش می سوزونه؛ بعد در کمال خونسردی دهنش رو باز می کنه و میگه: «هل من مزید؟»
اولین بار هم که خواندم درست متوجه نشدم. بعد از جوابتان هی هل من مزید را تکرار می کنم و رابطه اش را نمی گیرم. تا به سیستم رسیدم یک سرچ و الان عین ماه شب چارده روشن شدم. بازم یه چیز یاد گرفتیم از شما. خیرش را ببینید.
"«هل من مزید»، بخشی از ایه 30 سوره مبارکه «ق» است، هنگامی که خداوند به جهنم می‌گوید:ایا پر شدی؟جهنم در جواب می‌گوید:«هل من مزید؟»؛یعنی ایا جهنمی‌های بیشتری وجود دارند؟ این عبارت،در هنگام زیاده خواهی گفته می‌شود و کنایه از سیر نشدن از چیزی و هنوز هم خواهان آن بودن است.(فرهنگ لغات عامیانه و معاصر، ثروت، ص 887).مانند:«هر قدر با آنها مماشات کنید،خر خود را درازتر می‌بندند و هل من مزید می‌گویند».(شرح زندگانی من، ج 3، ص 353)
چو دوزخ که سیرش کنند از وقید
دگر بانگ دارد که : هل من مزید؟"
"«هل من مزید»، بخشی از ایه 30 سوره مبارکه «ق» است، هنگامی که خداوند به جهنم می‌گوید:ایا پر شدی؟جهنم در جواب می‌گوید:«هل من مزید؟»؛یعنی ایا جهنمی‌های بیشتری وجود دارند؟ این عبارت،در هنگام زیاده خواهی گفته می‌شود و کنایه از سیر نشدن از چیزی و هنوز هم خواهان آن بودن است.(فرهنگ لغات عامیانه و معاصر، ثروت، ص 887).مانند:«هر قدر با آنها مماشات کنید،خر خود را درازتر می‌بندند و هل من مزید می‌گویند».(شرح زندگانی من، ج 3، ص 353)
چو دوزخ که سیرش کنند از وقید
دگر بانگ دارد که : هل من مزید؟"
سلام
دیدید دست استکبار رو ....
توی بازی کوچه ی بچه ها هم.....
ای هالیوود فلان فلان شده .....
اااااا.... راستی تابستون احتمالا تا بعد فارغالتحصیلی ژرو}ه را ببندیم ، اگه وقت داشتید کمک می کنید؟
.
.
.
.
دوستمون هم گفت این آیه از سوره ی "ق" هست
یا علی
دیدید دست استکبار رو ....
توی بازی کوچه ی بچه ها هم.....
ای هالیوود فلان فلان شده .....
اااااا.... راستی تابستون احتمالا تا بعد فارغالتحصیلی ژرو}ه را ببندیم ، اگه وقت داشتید کمک می کنید؟
.
.
.
.
دوستمون هم گفت این آیه از سوره ی "ق" هست
یا علی
همین بعد اظهری بچه ها داشتند توی کوچه شیطان بازی می کردند
با آنکه بچه بودند ، نمی دانم روال بازیشان چه طوری بود اما با فاصله ی زمانی یه دیقه یهو یکی شان با یه صدای کلفت شده فریاد می زد تو شاخ داااااری پس تو شیطانی!
و چند بار این را تکرار می کرد .بچه های دیگر هم بی صدا گوش می دادند. از توی اتاق هم میتونستم بفهمم که ترسیده اند.
چشم وبلاگ هم می زنم.