چند تا از کارتن‌موزی‌هایی که بعد از اسباب‌کشی اخوی از قم به تهران آورده بودم توی ماشین مانده بود و هنوز در مکان مناسب تخلیه نکرده‌بودم. بعد از مراسم شب قدر بیست و سوم در مسجد دانشگاه «آقا وحید» را دیدم؛ بی‌برنامه و بی‌مقدمه تعارف زدم که اگر کارتن برای مهاجرت آتی به قم کم دارد، فی‌الحال موجود است...
خلاصه در نیمه‌های شب قدر، کارتن‌هایی که به تازگی برای پنجمین بار از جاده‌ی قم برگشته بودند رفتند تا خود را برای سفری دیگر آماده کنند.
آدم سرگذشت این کارتن‌های مقوایی را که می‌بیند از زندگی انگلی خودش بدش می‌آید.