در اولین تجربه همنوردی با پسرم، از گروه اصلی دور افتادیم و راه گم کردیم.
*
میگه: «بابا؛ ما گم شدیم؟»
میگم: «خوشحال باش که با بابات توی کوه گم شدی. اگه بابات رو توی کوه گم میکردی خیلی اوضاع بدتر بود.»
در دلم خدا را شکر میگویم که همیشه وضعیتهای بدتری هم وجود دارد.