لحظه ی چشم واکردن مناز نخستین نفسگریهدر دومین صبح اردیبهشت سی و هشتتا سی و هشت اردیبهشت پیاپیپیاپی!عین یک چشم بر هم زدن بود!لحظه ی دیگر اماتا کجا باد؟تا کی؟