برم قایم شم خودمو بسازم
برادر عزیزم، سلام؛
از سنتهای الهی یکی هم این است که خداوند اراده فرموده که
آسودگی خاطر انسان در بهشت باشد و انسان آن را در دنیا میجوید.
لذا هر آن
حرکت آسایشجویانه من و تو در این زندگی خاکی محکوم به شکست است: خواه به
نیت خودسازی؛ خواه به نیت دیگرسازی.
والسلام.
پ.ن:
أَوحَى اللهُ تَعالى الى داوُدَ (علی نبینا و آله و علیه السلام)
یا داودُ انِّی وَضَعتُ خَمسَةً فی خَمسَةٍ و النَّاسُ یَطلُبونَها فی خَمسَةٍ غَیرِها فَلا یَجدونَها:
وَضَعتُ العِلمَ فی الجُوع و الجَهدِ و هُمْ یَطلُبونَهُ فی الشَّبَعِ و الرّاحَةِ فَلا یَجدُونَهُ؛
وَضَعتُ العِزَّ فی طاعَتی و هُم یَطلُبونَهُ فی خِدمَةِ السُّلطانِ فَلا یَجدونَهُ؛
و وَضَعتُ الغِنَى فی القَناعَةِ و هُم یَطلُبونَهُ فی کَثرَةِ المَالِ فَلا یَجدونَهُ؛
وَ وَضَعتُ رضایَ فی سَخَطِ النَّفسِ و هُم یَطلُبونَهُ فی رِضَا النَّفسِ فَلا یَجدونَهُ؛
وَضَعتُ الرَّاحَةَ فی الجَنَّةِ و هُم یَطلُبونَها فی الدُّنیا فَلا یَجِدونَها.
بحارالانوار، ج ۷۵، ص ۴۵۳