هفدهم اردیبهشت «روز جهانی آدمیزاد» است.
به چه مناسبت؟ هیچ!
هر روز دیگری را هم اعلام میکردم همین سؤال را میپرسیدی.
بیچاره آدمیزاد که برای هفدهم اردیبهشت هم باید چانه بزند.
ای سیاهبخت آدمیزاد
ای پریشان آدمیزاد
# آدمیت
- ۰ نظر
- دوشنبه ۱۷ ارديبهشت ۱۴۰۳
هفدهم اردیبهشت «روز جهانی آدمیزاد» است.
به چه مناسبت؟ هیچ!
هر روز دیگری را هم اعلام میکردم همین سؤال را میپرسیدی.
بیچاره آدمیزاد که برای هفدهم اردیبهشت هم باید چانه بزند.
ای سیاهبخت آدمیزاد
ای پریشان آدمیزاد
بانو سرماخورده بود و کمی بیش از همیشه اذیت میشد. امشب رفتیم دکتر متخصص که اساسی معالجه کند.
آقای منشی با دفترچه تأمین اجتماعی پانزده هزار تومان گرفت و در نوبتمان گذاشت و بعد از نیم ساعت رخصت ورود داد.
پزشک محترم هم با طمأنینه معاینه فرمود و نسخهای نوشت و به سلامت گفت.
جلوی درب خروج، آقای منشی پنج هزار تومان از پولمان را پس داد و گفت: «بیمارتان تخصصی نبود. دکتر فرمودند که مبلغ اضافه را برگردانم.»
...
یک روز از همان روزهایی که ته چاه بودم، سرم را گرفتم بالا و به خدای خودم گفتم:
«من نمیتوانم به تو دروغ بگویم! خودت همه چیز را میدانی... خواسته یا ناخواسته بودن غلطی که کردم را هم میدانی! حالا خودت نجاتم بده... توبه کردم!»
واقعا هم توبه کرده بودم.
من میگویم برای هر کسی ممکن است آن اتفاقی که برای من افتاد بیفتد. اما مهم این است که بعد از آن اتفاق، چگونه زندگی میکنید.
خدا مرا دوست داشت. خیلی هم دوست داشت. من درون خودم را دیدم و فهمیدم که مقصرم. میدانستم خدا هم بهتر از من تقصیراتم را میداند. شرمنده اش شدم... سعی کردم جبران کنم.
...
بخشی از گفتگوی باورنکردنی با
آقای بهترین مربی جهان