امشب برای هفتمین سال پیاپی توفیق پذیرایی از زائران کریمه اهل بیت علیهم‌السلام را در واحد قم و حومه پیدا کردم. هفت‌ساله شدن این رسم به معنی قیمتی شدن این رفاقت‌هاست.

به همین مناسبت از برچسب #واحد قم + حومه رونمایی می‌کنم. چه خاطرات جالبی در مرور نوشته‌های این موضوع زنده می‌شود.

*
با همراهی برادرانم محمدرضا، سجاد، آقا مهدی، مهدی، محمدرضا، مهدی الف، محمدحسن و مسعود.

اگر حوصله می‌کردم مطلب مفصلی می‌نوشتم درباره‌ی عادت‌های کوچکی که می‌تواند ماه رمضان ما را پربارتر کند.
فعلاً تا دیر نشده همین را بگویم که اگر سرتان برای بگو مگو درد می‌کند و می‌توانید با خانواده چانه‌زنی کنید، لطفاً تلاش برای حذف کردن تلویزیون از سفره‌ی سحری و جایگزینی آن با رادیو را در اولویت بگذارید.
به شکل حیرت‌انگیزی بازدهی مادی و معنوی سحر را افزایش می‌دهد. حتماً امتحان کنید.

#من_روزه_داران_را_دوست_دارم

خداحافظی از ماه شعبان و رفتن به سمت ماه رمضان حس خاصی دارد که شبیه‌ش را در حج عمره تجربه کرده‌ام:
بعد از یک هفته اقامت در مدینه‌النبی حرکت می‌کنی به سوی شجره که احرام ببندی و راهی مکه شوی. ناراحتی جدا شدن از شهر مدینه در می‌آمیزد با شوق و ذوق رسیدن به کعبه؛ و غم دوری از خانه‌ی اهل بیت را با شادی وصال خانه‌ی خدا می‌پوشانی.
امشب در مسجد شجره‌ایم؛ احرام بسته و لبیک گویان.

زَکَاةُ الْعِلْمِ نَشْرُهُ
زَکَاةُ الْجَاهِ بَذْلُهُ
زَکَاةُ الْحِلْمِ الِاحْتِمَالُ
زَکَاةُ الْمَالِ الْإِفْضَالُ
زَکَاةُ الْقُدْرَةِ الْإِنْصَافُ
زَکَاةُ الْجَمَالِ الْعَفَافُ
زَکَاةُ الظَّفَرِ الْإِحْسَانُ
زَکَاةُ الْبَدَنِ الْجِهَادُ وَ الصِّیَامُ
زَکَاةُ الْیَسَارِ بِرُّ الْجِیرَانِ وَ صِلَةُ الْأَرْحَامِ
زَکَاةُ الصِّحَّةِ السَّعْیُ فِی طَاعَةِ اللَّهِ
زَکَاةُ الشَّجَاعَةِ الْجِهَادُ فِی سَبِیلِ اللَّهِ
زَکَاةُ السُّلْطَانِ إِغَاثَةُ الْمَلْهُوفِ

(مستدرک الوسائل، محدث نورى، مؤسسه آل‌البیت، قم، ج7، ص46)

عید شما مبارک

خدایا؛
مرا یکی از این هزاران، قطره‌ای از این دریا و دانه‌ای از این پیمانه بپذیر.

با توجه به «سیر مطالعاتی قرآن کریم» که ابتدای ماه مبارک منتشر کردم، امروز سهم آخر، سهم بیست و نهم خوانده می‌شود: سوره‌ی برائت.
در سینما اصطلاحی هست به نام «چک اول». یعنی در اولین صحنه‌های یک فیلم آن‌چنان حادثه‌ی تکان‌دهنده‌ای اتفاق می‌افتد که بیننده را میخ‌کوب می‌کند و تا نیمه‌ی فیلم دنبال خودش می‌کشاند. ولی ظاهراً سیر مطالعاتی ما با «چک آخر» تمام می‌شود؛ خیلی تلخ و گزنده.
نهال سبز اسلام در آخرین ماه‌های حیات پیام‌بر صلی‌الله‌علیه‌وآله به شدت با آفت منافقین روبروست و این از کلمات مبارکی که امروز تلاوت می‌کنیم کاملاً معلوم می‌شود.
*
جهان اسلام باید یک‌بار تکلیف خودش را با این مسأله روشن کند که این منافقین بعد از رحلت پیام‌بر صلی‌الله‌علیه‌وآله کجا غیب می‌شوند که هیچ ذکری از آن‌ها در تاریخ‌های رسمی نیست؟

أَللَّهُمَّ فُکَّ کُلَّ أَسِیرٍ
خدایا؛ اسیران را آزاد گردان

أَللَّهُمَّ رُدَّ کُلَّ غَرِیبٍ
خدایا؛ هر غریبى را به وطن باز رسان

أَللَّهُمَّ فَرِّج عَن کُلِّ مَکروبٍ
خدایا؛ گرفتاران را آسوده و راحت نما

*
یا کاشف الکرب عن وجه الحسین علیه السلام...