...
نه برادران! چیزی عوض نشده‌است و هنوز هم اُس‌الاساس بنای انقلاب اسلامی بر مبارزه است و هنوز هم ما محتاج هستیم که روح حماسه و ایثار را در میان مردم زنده نگاه داریم، بسیج را تقویت کنیم، اسلحه بسازیم، عاشورا را حفظ کنیم، فرهنگ مصفای عاشوراییٍ جبهه‌های جنگ را اشاعه دهیم و خود را برای یک نبرد طولانی و همه‌جانبه با شیطان آماده کنیم...

آینه‌ی جادو، جلد دوم، مقاله‌ی اول، صفحه‌ی ۳
سیدمرتضی آوینی رحمه‌الله علیه
1367 ه.ش.

تاسوکی
(خاطرات یک گروگان)
رضا لک‌زایی، مؤسسه بوستان کتاب قم، چاپ دوم، 1388
324 صفحه، 5900 تومان

---

مهر1367

113 هجری قمری فینیان نامه می نویسند به امام محمدِ باقر علیه السلام و طلب مرشد می کنند. به دستور امام، سلطانعلی از مدینه النبی هجرت می کند به قصبات کاشان.
سلطانعلی برای مردم امام زاده است؛ حتی قبل از شهادت. دورش جمع می شوند، دل می دهند و دین یاد می گیرند. حاکم دست نشانده اما طاقت نمی آورد. امام را که در مدینه مسموم می کنند، امام زاده را هم می کشند. اما نه بی سر و صدا. جنگ نمایانی می شود و کربلایی در قلب ایران برپا. سلطانعلی و تعدادی از مردمان خاوه با لب تشنه در صحرا سر بریده می شوند و فینیان بدنش را در قالیچه ای می پیچند و به مدفن می آورند؛ و تا امروز که من دیدم بیش از هزار و سیصد سال است که مردم به ضریحش دخیل می بندند و حاجت می گیرند. +حال عجیبی دارد مشهدِ «سلطان» علی بن محمد بن علی بن حسین بن علی بن ابیطالب علیهم السلام در اردهال کاشان. باید بودید و می دیدید.

امروز امین عزیز با فرستادن پیامک های تبلیغاتی از سرویس خصوصی وبلاگ نویسی «رازدل» رونمایی کرد...
.
.
.
این یادداشت را ناتمام می گذارم که یادم بماند بعداً با اجازه ی «حاجی» در ستایش «بخش خصوصی مستقل» و «ماکارونی» چیزهایی بنویسم.

من استغفر بلسانه و لم یندم بقلبه فقد استهزء بنفسه
کسی که به زبان استغفار بگوید، ولی در قلبش [از کرده اش] پشیمان نباشد، خودش را مسخره کرده است.
و من سال الله التوفیق و لم یجتهد فقد استهزء بنفسه
و کسی که از خداوند توفیق بخواهد و تلاش نکند، خودش را مسخره کرده است.
و من استحزم و لم یحذر فقد استهزء بنفسه
و کسی که خود را دوراندیش شمارد و بی‏ باکی کند، خودش را مسخره کرده است.
و من سال الله الجنة و لم یصبر علی الشدائد فقد استهزء بنفسه
کسی که از خداوند بهشت بخواهد و بر سختی ها صبر نکند، خودش را مسخره کرده است.
و من تعوذ بالله من النار و لم یترک شهوات الدنیا فقد استهزء بنفسه
و کسی که از آتش جهنم به خداوند پناه برد و شهوات دنیا را ترک نکند، خودش را مسخره کرده است.
و من ذکر الله و لم یستبق الی لقائه فقد استهزء بنفسه
کسی که خداوند را یاد کند و برای دیدارش سبقت نگیرد (ذکر خدا را به وسیله ی زبان جاری سازد، اما با رفتار و کردار خویش مقدمات لقاء الله را فراهم نسازد)، خودش را مسخره کرده است