منبع

منبع

#توزیع عادلانه‌ی فقر

برای کولری که به قیمت ۶۰۰ هزار تومان خریده بودم ۵۵ هزار تومان خرج کردم تا به خانه برسد.

کولر آبی ۵۵۰۰ با نشان تجاری سپهر الکتریک و موتور موتوژن تبریز
۶۰۰ هزار تومان

علی الف نوشت که برای دریافت یارانه ثبت نام کرده و علی‌اصغر هم نوشت که ثبت نام نکرده و وحید نوشت که ثبت نام کرده. هر کدام از این دوستان برای ثبت نام کردن یا نکردن (بغیر از مسأله‌ی نیاز یا عدم نیاز به پول یارانه) انگیزه‌ای سیاسی - انقلابی داشته و دارند که آن را هم شدید و غلیظ بیان کرده‌اند.
*
واقعاً دولت از چه کسانی خواسته که ثبت نام نکنند؟ به گفته‌ی معاون اول خانواده‌هایی که پول یارانه پنج درصد درآمدشان می‌شود باید می‌توانند لطفاً انصراف دهند تا به دولت کمک کنند. 

اگر بخواهیم سرانه حساب کنیم، ۴۵ هزارتومان حدوداً پنج درصد ۹۰۰ هزار تومان است. یعنی افرادی که به ازای هر یک از افراد خانواده‌شان ۹۰۰ هزار تومان درآمد دارند دیگر نباید یارانه بگیرند. یعنی مثلاً برای خانواده‌ی چهار نفری من یا علی‌اصغر می‌شود ماهی ۳ میلیون و ۶۰۰ هزار تومان درآمد! با این حساب معلوم است که طرف صحبت دولت امثال بنده و شما نیستیم که داریم درباره‌ی گرفتن یا نگرفتن یارانه شعار می‌دهیم.
*
درباره‌ی دروغ گویی دولت هم هیچ شکی وجود ندارد. بزرگترین دروغی که گفته (غیر از ادعای دسترسی به ۴۳ بانک اطلاعاتی که ناکارآمدی آن در تخصیص سبد کالا مشخص شد) بحث پالایش و بررسی وضعیت ثبت نام کنندگان برای یارانه است که واقعاً انجام آن توسط چنین گروه خسته و بی‌انگیزه‌ای محال است. تحلیل من از طرح و برنامه دولت برای پرداخت یارانه این‌گونه است:

«برای پرداخت یارانه به ۷۷ میلیون نفر پول نداریم و فقط برای پرداخت یارانه به مثلاً ۵۰ میلیون نفر پول هست. حالا از مردم می‌خواهیم که دوباره ثبت نام کنند. دو حالت وجود دارد: یا ۵۰ میلیون و کمتر ثبت نام می‌کنند که هیچ نیازی به پالایش و بررسی ندارد و یارانه به همه آن‌ها تعلق می‌گیرد. اگر هم بعد از این همه تبلیغات فداکاری و ایثار ملی و غیره بیشتر از این میزان ثبت نام شد، با استفاده از حداقل اطلاعات موجود در ۴۳ (!) بانک اطلاعاتی جمعیت ثبت نام کننده را به همان ۵۰ میلیونِ هدف گرد می‌کنیم! و از دو سر پز می‌دهیم که مردم به دولت اعتماد دارند و با آن همکاری کردند و ما هم فداکارانه برای برقراری عدالت (!) پرونده‌های متقاضیان را با ۴۳ بانک اطلاعاتی تطبیق دادیم»

*
من با انگیزه‌ی آشنایی با نحوه‌ی پالایش اطلاعات مردم توسط دولت و بررسی عملکرد و کارآمدی ۴۳ بانک اطلاعاتی ثبت نام کردم. کور شم اگه دروغ بگم :)

در مجموع سه ترم مبلغ ناقابل سه میلیون تومان وام شهریه‌ی دانشجویی گرفتم که با احتساب کارمزد آن باید حدود سه میلیون و دویست هزار تومان باز پس بدهم. طی مراحل فارغ‌التحصیلی مجبورم کردند که ده درصد آن را یک‌جا پرداخت کنم و حالا دفترچه قسط الباقی آمده است: شصت ماه، هر ماه حدود پنجاه هزار تومان.
تا فروردین ۹۸ این خاطره با من خواهد بود.

سنگ قبر
حکاکی شده ساده (بدون تصویر)
در ابعاد ۱۲۰ در ۵۰ سانتیمتر
۲۱۰ هزار تومان

سؤال:
اگر شیرخشک ایرانی (تولید آذر ۹۲) از قرار هر قوطی ۱۵۲۰۰ تومان باشد، تورم نقطه به نقطه و میانگین تورم را در سال جاری محاسبه کنید.

راهنمایی:
از اطلاعات «حماسه اقتصادی -۶» استفاده کنید.

پ.ن:
- قیمت، تاریخ تولید و انقضاء همچنان ته قوطی درج شده.
- هر بچه در این سن به طور تقریبی هفته‌ای دو قوطی کامل مصرف می‌کند.

به گزارش خبرنگار واحد مرکزی خبر؛ محمدباقر نوبخت در حاشیه جلسه امروز هیئت دولت در جمع خبرنگاران افزود: شورای عالی کار این پیشنهاد را ارائه داد که پس از موافقت هیئت وزیران مقرر شد حق مسکن کارگران از ۱۰۰ هزار ریال به ۲۰۰ هزار ریال افزایش پیدا کند.
وی ادامه داد: رقم حق مسکن کارگران از سال  ۸۴ افزایش پیدا نکرده بود.

این یادداشت را به طور خاص تقدیم می‌کنم به
تکنوکرات فرزانه جناب رضا م.
که علاقه‌ی خاصی به این گونه اخبار دارد.
گل‌آقا کجایی که یادت بخیر!

یک جفت لاستیک ایرانی + اجرت تعویض و باد: ۲۲۵ هزارتومان
تعویض تسمه تایم و تسمه دینام: ۷۵ هزارتومان
یک قطعه باتری آبی ایرانی: ۱۲۵ هزارتومان
ترموستات ۸۲ درجه + ضدیخ + اجرت تعویض: ۵۰ هزارتومان

*
مربوط به تعمیرات جزئی یک دانه پراید

هنوز یک ماه از تولد بچه‌ها نگذشته.
اولین قوطی شیرخشکی که سه هفته پیش خریدم تولید فروردین‌ماه بود و قیمت آن ۹۰۰۰ تومان. امروز اما تولید خردادماه همان قوطی را به قیمت ۱۱۰۰۰ تومان خریدم.

پ.ن:
- قیمت، تاریخ تولید و انقضاء ته قوطی درج شده.
- هر بچه در این سن به طور تقریبی هفته‌ای یک قوطی کامل مصرف می‌کند.

داش مشتی‌ها و اوباشان و از این طبقه مردمی که از هیچ مناهی و معاصی روگردان نیستند و در مرئی و منظر خاص و عام مرتکب هر نوع گناه و کار زشتی می‌شوند، همگی چپق‌های خود را شکسته و خرده تکه‌های آن را در جلو عمارت کمپانی انباشتند و با ناسزا گفتن به کمپانی رژی فریاد می‌کردند: «من شراب را علانیه و برملا می‌خورم و از هیچ باکی ندارم. ولی چپق را تا آقای میرزا حلال نکند دم هم نخواهم زد. من عرق را به امید شفاعت صاحب‌الزمان می‌خورم؛ چپق را به چه امید بکشم؟»

تحریم تنباکو، ابراهیم تیموری، شرکت کتاب‌های جیبی

به نقل از:
 چهارده قرن تلاش شیعه برای ماندن و توسعه

...عجب خدمتی به ملت و مردم می‌کنید. هر کس هم که تریاک‌کش نبود حالا چپوق تریاک می‌کشد. قلیان چرس را عجب رواجی دادید. مرد که بی‌جهت قلیان را ترک نمی‌کند؛ لابد است برود یا تریاک بکشد و یا چرس یا هر نجاستی که گیرش بیاید سر قلیان بگذارد، بکشد و دیوانه شود...

از مکتوبات ناصرالدین‌شاه قاجار
خطاب به آیت‌الله العظمی سیدمحمدحسن حسینی (میرزای شیرازی)

نقل از:
چهارده قرن تلاش شیعه برای ماندن و توسعه

س: چرا جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی را دوست دارم؟
ج: چون هویت خودم به عنوان یک آدم «به مسائل فرهنگی بیش از هر چیز دیگر اهمیت دهنده» را به شخص وحید جلیلی و خط فکری او، که از اردیبهشت ۸۲ با انتشار سری جدید ماهنامه سوره رونمایی کرد، مدیونم و در ده سال گذشته، گام به گام با نگاه انقلابی و تحول‌خواه جریان جبهه فرهنگی انقلاب پیش آمده‌ام و رشد کرده‌ام. به نظرم زاویه نگاه جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی به مسائل فرهنگی جامعه‌ی ما سالم و واقعی‌ست و برخلاف اکثر منتقدان وضع موجود، جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی اهل ارائه ی راهکار و انجام وظیفه در قبال شعاری است که می دهد. ادعای دوستی من با جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی نیازی به اثبات ندارد و دلبستگی‌ام به جوانه‌هایی مثل جشنواره‌ی فیلم عمار واضح است. به طور خلاصه مؤلفه‌های «آرمان‌گرایی»، «جوان‌گرایی» و «ولایت‌مداری» را اصلی‌ترین مزیت این طیف فرهنگی می‌دانم.

س: چرا به سعید جلیلی رای نمی‌دهم؟
ج: چون جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی را دوست دارم و ورود این طیف (به مثابه آخرین ذخیره‌ی فعلیت‌یافته‌ی تفکر حضرت روح‌الله در استمرار اهداف فرهنگی انقلاب) به عرصه‌ی سیاست امروز ایران را مساوی با لگدمال شدن تمام جوانه‌های تازه‌رسته‌ی این جبهه فرهنگی در عرصه‌ی تفکر، هنر و رسانه می‌دانم. به نظرم ورود جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی -که هنوز دوران بلوغ را شروع نکرده- به جریان رسمی سیاست ایران نه تنها هیچ فایده‌ای برای انقلاب فرهنگی ندارد؛ بلکه ضرر آن فقط برای فرهنگ انقلابی خواهد بود.

*
پ.ن:
- قبلاً هم بارها گفته‌ام و نوشته‌ام که من آدم سیاست نیستم و به همه‌ی این چیزها از دریچه‌ی فرهنگ نگاه می کنم.  لذا حتماً طرف مناسبی برای مشاوره‌های سیاسی شما نیستم و نظراتم هیچ‌گونه حجیتی برای دیگران نخواهد داشت.
- بنده ساز و کار اصلاح و ارتقای فرهنگی را چیزی فرای ساختارهای دولتی و رسمی می‌دانم و انتظاراتم از مدیر دولت در عرصه‌ی فرهنگ با مشهورات  و مقبولات عامه تفاوت دارد. لذا ملاک‌هایم برای انتخاب خدوم‌ترین گزینه به فرهنگ با شما بسیار متفاوت است.
- دوستانی که اهل محاسبات دقیق برای یافتن نامزد اصلح هستند را به مطالعه‌ی شاخص‌های نامزد اصلح برای ریاست جمهوری یازدهم دعوت می‌کنم.
- بنده یک رأی دارم و آن هم مخفی‌ست که ان‌شاءالله در سبد اصولگرایی خواهد بود.

مطالب مرتبط قبلی:
حماسه سیاسی -۱
حماسه سیاسی -۲

چو خواهی کهی را همی کرد مه
بزرگی‌ش جز پایه پایه مده

که چون از گزاف‌ش بزرگی دهی
نه ارجِ تو داند نه آنِ مهی

اسدی طوسی

از لحاظ تاریخی‌اندیشی ترجیح می‌دهم رییس الوزرای آتی سرزمین ایران از اهالی خراسان باشد؛ مردی از دیار خواجه نظام الملک و خواجه نصیر طوسی و شمس‌الدین محمد صاحب‌دیوان و برادرش عطاملک جوینی.
هر چند که از لحاظ وابستگی تاریخی نامزدها، دو نفر از اهالی ری، مؤلف کتاب تاریخ معاصر ایران –دوره‌ی متوسطه- هستند!