ساعت هشت صبح آمده‌ام اداره. در را باز کرده‌ام؛ چراغ اتاق را روشن. نشسته‌ام پشت میز و رایانه را روشن کرده‌ام. کفشم را در آورده ام و دمپایی پوشیده‌ام. تا ویندوز بالا بیاید ظرف غذا را گذاشته‌ام توی یخچال آبدارخانه و کاپشنم را روی چوب لباسی آویزان کرده‌ام. تلفن همراه را از جیب کاپشن در آورده ام و روی میز گذاشته‌ام. انگشتم را روی دکمه‌ی لمسی نمایشگر رایانه کشیده‌ام و حالا صفحه‌ی ورود ویندوز نمایش داده می‌شود. نام کاربری و رمز عبور را تایپ کرده و وارد شبکه شده‌ام.

یک روز تازه
یک ماه تازه
یک سال تازه

و همان کار قدیمی.

# اداره

امروز صبح با اصرار فراوان تهیه کننده و پافشاری مدیر محترم گروه برای اولین بار در نقش مجری-کارشناس در برنامه‌ی سایه‌روشن حاضر شدم و چهارقسمت برنامه با حضور مهمان عزیزمان ضبط کردیم. هر چند که بحث خوب و بسیار مفیدی انجام شد؛ اما از نتیجه‌ی کار راضی نیستم.
هر وقت  کاری را قبول می‌کنم که می‌دانم در توانایی‌م نیست، چنین احساسی دارم. حتی اگر تهیه‌کننده هم از نتیجه کار راضی باشد، خودم می‌دانم که کار خوبی نکرده‌ام.

# اداره

# رسانه

تو: اینا دیگه کی اند! میگن برنامه‌ریزی بلند مدت (!) ۵ ساله خوب نیست. خلاصه دلایل:
۱- اون موقع که ما نیستیم.
۲- ممکنه زلزله بیاد مجبور بشیم برنامه رو عوض کنیم.
۳- از کجا معلوم بتونیم اجراش کنیم؟

# اداره

اول محرم امسال، شور و حال سه سال گذشته را ندارم. شاید علت اصلی آن تغییری‌ست که خودخواسته در ساختار بوی سیب ایجاد کرده‌ایم.
هر سال چند روز مانده به محرم فعالیت بی‌وقفه‌ای شروع می‌شد برای رونمایی از سایت و راه‌اندازی مسابقه. امسال اما سرمان به کارهای دیگری گرم است.
این محرم و صفر هم می‌آید و می‌رود. این ما هستیم که در پایان صفر باید عملکردمان را بسنجیم که چقدر پیشرفت داشته‌ایم، چقدر در جا زده‌ایم و چقدر عقب رفته‌ایم.

# اداره

# هیأت

امروز رفتیم (بردندمان) برای غبار روبی حرم. حرف دیگری ندارم بگویم. همین.

# حرم

# قم

# اداره

امروز سیدمهدی عزیز به اتفاق بانو تشریف آورده‌بودند قم برای ضبط کارشناسی برنامه‌ی «سایه‌روشن». بحث علمی و دقیقی مطرح کرد که نتیجه‌ی تحقیقاتش برای پایان‌نامه‌ی کارشناسی ارشد بود. سه تا برنامه پشت سر هم ضبط کردیم که ان‌شاءالله از دو هفته دیگر پخش می‌شود.
*
توی اتاق فرمان تهیه‌کننده برنامه از من پرسید: «ایشان را چقدر می‌شناسی؟» یا شاید هم پرسید: «چقدر با ایشان دوستی؟»
پاسخی نداشتم که بگویم. سیدمهدی را هفت-هشت سال است که می‌شناسم. با هم اردو رفته‌ایم؛ جلسه داشته‌ایم؛ حرف زده‌ایم؛ کار کرده‌ایم؛ گفتیم و خندیدیم؛ ایمیل زدیم؛ پیامک فرستادیم؛ ...
واقعاً مگر می‌شود برای «شناختن» یا «دوستی» اندازه‌ای تعیین کرد؟

# آدم‌ها

# اداره

# دوست

# رسانه

عده‌ای از همراهان دبیرخانه‌ی بوی سیب را دعوت کردیم برای مشورت درباره بوی سیب امسال. دوستان خوبی داریم ما. تا هشت شب در طبقه‌ی پنجم ساختمان شهدا حرف زدیم و حرف زدیم.
هنوز همه چیز برایم گنگ است. چرا به تصمیم نمی‌رسیم؟

# اداره

دیشب در برنامه «برکرانه نور» رادیو معارف آیت‌الله جوادی آملی در تفسیر آیات ۴۲ تا ۵۰ سوره‌ی مبارکه‌ی طه مبحث شیرین «علم سکولار یا عالم سکولار؟» را برای چندمین بار مطرح کردند.
به یاد این روزهای شیرین سیدحسن و جهت یادآوری دوباره رابطه‌ی «خلقت» با «طبیعت» و «صنعت» پیشنهاد می‌کنم  نیمه‌ی دوم این فایل صوتی را بشنوید:

برکرانه نور

# اداره

# علامه جوادی

 برنامه‌ی دو ماه آینده را امروز ضبط کردیم. قدم اول برای حضور پیوسته و منظم جهادی روی آنتن.

به گزارش روابط عمومی رادیو معارف، مدیر گروه خبر و برنامه‌های سیاسی با بیان این‌که در سال‌های اخیر بسیاری از فعالیت‌های عام‌المنفعه از طریق گروه‌های جهادی، تبلیغی، فرهنگی و اجتماعی مردم نهاد انجام می‌شود؛ افزود: «معرفی، بررسی فعالیت‌ها، مشکلات، آسیب‌ها و خدمات ارائه شده از طریق این گروه‌ها در قالب برنامه‌ای به نام مهاجر برای مخاطبان رادیو معارف تبیین خواهد شد.»
احمد عارفخانی تصریح کرد: در این برنامه سعی می‌شود فعالیت‌های گروه‌های دانش‌آموزی، دانشجویی وحوزوی در قالب‌های جهادی، تبلیغی و بسیج سازندگی برای شنوندگان معرفی شود.
برنامه مهاجر کاری از گروه خبر و برنامه‌های سیاسی به تهیه کنندگی و سردبیری امیرعباس خاقانی و اجرای رضا ملایی از مهرماه هر دوشنبه ساعت ۱۳:۴۰ از شبکه رادیویی معارف تقدیم شنوندگان فرهیخته خواهد شد.

# اداره

# جهادی

قبلاً این طور بود که در طول هفته چند شغل مختلف را در چند محل کار به عهده داشتم: کار دفتری، تدریس چیزهای مختلف، کار آموزشی، مدیریت، سردبیری و ...
الان این‌طور شده که در طول هفته یک شغل دارم که به طور همزمان شامل همه‌ی این موارد است: کار دفتری، طراحی و برنامه‌ریزی، مدیریت، نویسندگی و سردبیری، پیگیری و گزارش دادن و ...
بعد از ساعت رسمی کاری هم مجموعه‌ی دیگری از کارها را به عنوان کار پاره‌وقت تفننی (بدون دستمزد) در برنامه دارم.
*
دارم بی‌خودی غر می‌زنم. مگر واقعاً قرار است زندگی چطور باشد؟ کسی چه می‌داند.

# اداره

الحمدلله
بعضی از
جدی‌ترین و مهم‌ترین آدم‌های نظام بروکراتیکِ اداری ما،
وقتی لباس کار از تن در می‌آورند،
-آقای دکتر؛ حضرت حجت‌الاسلام؛ آقای رییس-
هنوز
گاهی
روستایی‌زاده‌هایی هستند که
چه صفایی دارند
و
آب را می‌فهمند
و
در ده بالادست
گل نکردندش.
گاوهاشان شیرافشان باد!

# آدم‌ها

# اداره

# سهراب

آقای دکتر بعد از چهار ساعت آموزش جذاب تعریف علائم حیاتی و روش‌های کنترل سطح هوشیاری و تشخیص ضربه مغزی و امداد به خفگی انسدادی و ... آخر کلاس ضمن آرزوی موفقیت می‌گوید:

«امیدوارم مباحثی که امروز یاد گرفتید، هیچ وقت به کارتان نیاید.»

یعنی کیف می‌کنم از انسانیتش.

# آدمیت

# اداره

«تهدید» یک مقوله‌ی ذهنی است که همواره در مقابل «امنیت» تعریف می‌شود.

آقای دکتری که امروز این را گفت و بعدش دو ساعت راجع به روش‌های مقابله با تهدیدات رسانه‌ای سخنرانی کرد -هر چند که خوب حرف زد و حرف‌های خوبی زد- اما چیزی از روش‌های ایجاد «امنیت رسانه‌ای» نگفت و به گمانم اصلاً نمی‌دانست.
آقای دکتر، با سابقه‌ی تدریس در اکثر دانشکده‌های رسانه‌ای کشور، تسلط به چهار زبان، داشتن آی‌فون و آی‌پاد و لب‌تاب، حضور جدی در اینترنت، شبکه‌های مجازی و فضای رسانه‌ای جهان، دارای تألیفات و ترجمه‌های متعدد و چندین پاراگراف سابقه‌ی دیگر، لابلای حرف‌هایش می‌نالید که کودک خردسالش پای ماهواره چه کارتون‌هایی نگاه می‌کند و الگو می‌گیرد و در نقاشی‌هایش جلوه می‌دهد و ...
آقای مدرس دوره‌ی «تهدیدات رسانه‌ای» خودش از برقراری «امنیت رسانه‌ای» در خانه‌ی خود عاجز است. فتأمل!

# اداره

# رسانه

# تربیت

راننده‌ی اداره
با ماشین بیت‌المال
از ده صبح تا شش بعدازظهر
در خدمت اینجانب
از قم به تهران و بالعکس
چهل و پنج دقیقه جلسه
بیهوده، بی‌نتیجه، بی‌محتوا

# اداره

همه‌ی این استکان‌ها خودش توی سینی ردیف شده؛ من کاری نکرده‌ام.
*
از چهارشنبه که میان‌برنامه‌ای جدید از رادیو معارف با شعری از مهرداد اوستا و صدای سالار عقیلی شنیدم، مدام به او فکر می‌کنم.
*
صبح جمعه، کنکور داده و نداده زنگ می‌زند؛ همین‌طوری، بی‌مقدمه، بی‌تعارف، بعد از چند ماه.
*
وسط بحث یک جورهایی دعوایمان می‌شود. از حرفش خوشم نیامده و ناخودآگاه از همه‌ی ابزارِ اعمال قدرتم استفاده می‌کنم؛ حریفِ زبانِ من نمی‌شود.
*
همان چهارشنبه می‌خواستم این تصنیف را بگذارم که بشنود و بهانه‌ای بشود که مراودت‌های قدیم تازه گردد. حالا با انگیزه‌ای مضاعف این چکامه‌ی دل‌انگیز را تقدیم می‌کنم به حاجی‌ترین ققنوس سال‌های پایانی دهه هشتاد:

 

با من بگو

 

 

# اداره

# دوست

# رازدل

# ققنوس

به برکت بوی سیب با چند وبلاگ و وبلاگ‌نویس خوب آشنا شدم که خارج از حلقه‌های ما و حلقه‌های حلقه‌های ما بودند و تابه‌حال افتخار آشنایی و استفاده از مطالبشان را نداشتم.
*
«سقوط آزاد به روایت من» و طلبه‌ی خوزستانی خوش‌قلمی که رتبه‌ی اول ریزنوشته‌های بوی سیب را کسب کرد. کوتاه‌نوشته‌های حقیقتاً موجز آقای لاری‌زاده به قلم شیخ‌صادق خودمان تنه می‌زند و در این هفته‌های خاموشی «ومضات» جای خالی‌اش را برایم سبز کرده‌است.
*
«نسیم منزل لیلی» را هم طلبه‌ای دیگر می‌نویسد به نام آقای آرمین. شگفت‌آورترین اتفاقی که در نوشته‌هایش می‌افتد پاورقی‌هاست. دقیق پاورقی می‌زند و خوب ترجمه می‌کند. خیلی خواندنی‌ست.
*
«شور تشنگی» نوشته‌های جوانی مشهدی‌ست که رتبه‌ی اول نوشته های عاشورایی را گرفت و کربلایی شد. البته رفقای خوبی هم دارد. رفقایی که مثل او اهل قلم و اهل سفر هستند.
*
و حسین سلیمانی عزیز که یک‌جورهایی همسایه می‌شویم و یک جورهایی همکار و کمی دوست و کمی آشنا. «یادداشت‌های یک طلبه» بیش از آن‌که طلبگی باشد رسانه‌ای‌ست و از این لحاظ به آقاسیدعلی و راغب توصیه‌اش می‌کنم.
*
شاعر و وبلاگ شعر خوب هم کم نیست. اما بگذارید در حد سوادم اظهارنظر کنم.

# اداره

# رازدل