تو: آیا نتایج این نظرسنجی با توجه به اندازه نمونه می‌تواند واقعی باشد؟
من: بنده کلهم اجمعین سه واحد آمار پاس کردم در دانشگاه که اگر کنترل کیفیت آماری هم بهش اضافه کنیم میشه شش واحد. اون وقت چطور میتونم درباره واقعی بودن نتایج نظرسنجی که «مرکز آمار ایران» زیرمجموعه «سازمان مدیریت و برنامه ریزی» «ریاست جمهوری» منتشر کرده اظهار نظر کنم؟!! اما نتایج این نظرسنجی با نظرسنجی قبلی که سازمان ما انجام داده بود همخوانی داره. ذهنیت خودم هم به این نتایج نزدیکه. چرا باید واقعی نباشه؟
تو: خب خیلی خوبه که. من فکر می‌کردم اوضاع خیلی بدتر باشه. آخه اینا با مشاهدات من همخوانی نداره. ممنون
من: احتمالاً مکان قرارگیریت مشکل داره. در حال حاضر جامعه ایرانی به دو دسته‌ی کاملاً مشخص «گونه‌های در حال انقراض» و «دودمان‌های طول و دراز» تقسیم میشه. شما سعی کن کم کم از گروه اول به سمت گروه دوم نزدیک بشی.
تو: با دعای شما انشاالله

# سبک زندگی

# فرهنگ

تو: سلام. استفاده‌ای که از سررسیدهای سال‌ها دارید مربوط به چه موضوعاتی میشه؟ ان‌شاءالله برای کسب تجربه میخوام.
من: سلام. یادداشت روزانه. والسلام.
تو: یعنی صرفاً آنچه گذشت؟ آنچه پیش روست نداره؟
من: تخصص من تاریخ و تاریخ‌نگاریه؛ نه علوم غریبه و غیب‌گویی!

# صاد

# نوشتن

در روزهای آخر اسفند،
کوچ بنفشه‌های مهاجر،
زیباست...

پ.ن:
این را آقای مهندس هنگام تحویل اولیه‌ی پروژه‌اش (بعد از چهل روز تأخیر!) برایم فرستاد. مهندس هم مهندس‌های قدیم.

# دوست

بی‌تو
در حوالی اندیشه‌ام
و
به تو
می‌اندیشم.

# برادر

# پنجشنبه‌ها

تو: مهمون نمیخواین؟
من: بیا حبیب خدا، ای حبیب دلم / بیا که هوای حرم تماشایی است

# برادر

# واحد قم + حومه

بی‌هوا، بعد از دو سال، از میان درختان کاج و مزارع شلغم و باغ‌های سرما‌زده‌ی زمستانی، تلفن زده؛ بی‌مقدمه آرزو می‌کند که: «الهی به زودی تکه‌تکه شوی در راه خدا...»

# دوست

# شهید

تو: سلام. دعانویس مطمئن سراغ داری؟ باطل سحر؟


من |:
جعفر جنی \:
هاروت و ماروت (:
آقا مهدی ؟؟!

# سبک زندگی

پیامکی می‌رسد. توجه نمی‌کنم. احتمالاً تبلیغاتی است. محو تماشای خانه از شبکه‌ی افق هستم. کمی بعد سر می‌چرخانم و نگاهی به نام پیام‌دهنده می‌اندازم: نام توست. باور نمی‌کنم. برای اولین بار در طول رفاقتمان برایم در بیداری پیام فرستاده‌ای. اولین بار در بیست و سه سال گذشته. آه... از این رفاقت یک طرفه بیست و سه سال گذشته: این رفاقت دیوانه‌وار، این رفاقت خورنده و ویران‌گر...
شوخی محبت‌امیزی با نام قدیم و جدیدم کرده‌ای و به بهانه‌ی یک موسیقی خاص یاد نیمه‌شبی افتاده‌ای و آن سال آخر...
پاسخت را -پریشان- در حالی که چشمانم -به عوض تو- به طواف خانه دوخته شده می‌نویسم:

انتظار پاسخ ندارم. اما گوتاه می‌گویی: «دلتنگم رفیق، مشتاق دیدار» و خبر نداری که دیدارت برای من به خواب می‌ماند: + و + و + و + .
چه برسد به صدایت؛ به دیدارت.

# رؤیا

تو: [...]
من: ما هم با اون بی‌شعوری که با نجاست اسراییلی مشکل نداره،‌ حرفی نداریم.

# سواد رسانه‌ای

# فرهنگ

# فلسطین

تو: ان‌شاءالله امروز عازم سفر کربلا و زیارت اربعین ارباب هستم. ان‌شاءالله نایب الزیاره شما خواهم بود. این حقیر را حلال کنید.
من: نری بمیری. سعی کن شهید شی. ولی حتماً دعا کن. به سلامت.

# دوست

# شهید

# هیأت

فرمانده: تا دانشگاه بودیم بوی زردآلوی دوستان (زردآلو یازده) همه‌جا پر بود و دچار زردآلو زدگی شدیم! الان بوی سیب دوستان رادیو و تلویزیون و سایبر و ... و هر جا کانال عوض می‌کنی دوستان کنترات سیب گرفتن! آقایون میدون میوه و تره‌بار بگیرن خیال همه رو راحت کنن!
فرهیخته: شانس آوردی ما توی کار میوه‌جاتیم. اگر می‌رفتیم سراغ دام و طیور که خیلی بدتر بود!
فرمانده: خدا به ما رحم کرد! آقا ما به برگه زردآلو و کمپوت هم راضی هستیم!

# اداره

# دانشگاه

# دوست

# فرمانده

شیخ صادق: سلام علیکم. جلسه دفاع بنده با موضوع «تبیین مفهوم حجیّت خط مشی‌های دولت مبتنی بر دیدگاه شهید صدر» دوشنبه ساعت [...] در [...] برگزار خواهد شد. تشریف فرمایی شما موجب امتنان است.
من: سلام. به به. به سلامتی. زودتر خبر می‌دادی پخش زنده می‌کردیم از رادیو معارف!
شیخ صادق: ما خودتون رو می‌خواستیم برادر؛ نه اسب و شمشیرتون رو ...!

پ.ن:
یعنی خداییش هر چی ما بار خلق‌الله می‌کنیم، این شیخ صادق عوضش رو میذاره توی کاسه‌مون. از روز اول همین‌طوری بود: ریز و تیز!
خدا واسه اسلام نگهش داره. آمین.

# دوست

من: سلام. دیشب خواب زیارت حضرت رضا (علیه‌السلام) رو دیدم. اثر دعای شماست انگار. ممنونم.
تو: علیکم السلام. خدا سایه لطف حضرت رو ان‌شاءالله بر زندگی شما و ما مستدام بداره. با هم سفر بعدی ان‌شاءالله. یاعلی

# مشهدالرضا

# میم.پنهان

تو: نمی‌دونم الان تو چه وضعیتی هستید. ولی امیدوارم این مصیبت عظیم وارده (!) غم آخرتون باشه!
من: خونه‌ی آخر آدما دل خاکه. مصیبت اول و آخرشون هم همینه.

# توحید

# محمدم

# مسکن

من: میشه ببینمت؟
تو: اگر واجب نیست باشه برای ...
من: واجب نیست. حتی مستحب هم نیست.

# برادر

تو: اگر ازت بپرسند که غیر از دیدن و شنیدن اخبار غزه چه کاری می‌شود کرد چه جواب میدی؟
من: برای غزه فقط میشه گریه کرد.

# فلسطین