تو: باز هم صدای شما :)
من: حالا همچین تحفه‌ای هم نیست!
تو: برنامه‌ی خوبیه. همین که از اون قالب کلیشه‌ای همه‌ی برنامه‌های صدا و سیما درباره بازی‌های رایانه‌ای بیرون اومده خوبه. فقط امیدوارم به این سوال که آخرش اجازه بدیم که بازی کنن یا نه جواب بدین!

# اداره

# رسانه

برای محمدرضا نوشتم:

«هیچکی این طرفا آدم واقعی رو با وبلاگش قاطی نمی‌کنه.
وبلاگ یه بعد جلف و عمیق از وجود نویسندشه که محل زیادی برای اعراب نداره و صرفاً نقش چک نویس کردن افکار آدم روی ذهن بقیه رو بازی می کنه.»

# رسانه

# دبلیو

سلام
بیتاب نوشتنم
دعا کن برای حال خرابم
دعای تو خوب است
...

# دعا

تو: عمو شدی.
من: مبارکه! می‌دونی که عقد دخترعمو و پسرعمو رو توی آسمونا بستن. حالا ما مریم رو بذاریم کنار براتون یا مصطفی رو؟
تو: عمو شدی؛ نه عمه!

# امین

# تولد

# دوست

هفته‌ی دل‌سوزاندن‌ها شروع شده.
شبیه مرغک زاری نشسته‌اند روبروی حرم و پیامک می‌فرستند.
نه یک نفر، نه دو نفر، ...

*
دو سال است مشهد نرفته‌ام. دو سال.

# مشهدالرضا

# دوست

بی‌مقدمه دعوت‌نامه فرستادم برایش از بیان بلاگ که بیاید و وبلاگی افتتاح کند در این سامان. به شب نکشید که پیامک فرستاد:

عشق و شباب و رندی، مجموعه‌ی مراد است
چون جمع شد معانی، گوی بیان توان زد

شد رهزن سلامت زلف تو وین عجب نیست
گر راهزن تو باشی، صد کاروان توان زد

# برادر

من: خب آدم نگران میشه دیگه

# برادر

از شش صبح تا الان که نه شب باشد در سفرم با قطار و چه چیزهای نگفتنی زیادی از این سفر به سوغات آورده ام.

# دانشگاه

تو: دکتر کاظم معتمدنژاد،‌ پدر علم ارتباطات ایران دار فانی را وداع گفت...

من: چه ترادفی! حلوای استاد و شیرینی شاگرد؛ مردی رفت، مردی دیگر آمد!

*
بعد از هفت سال، پایان‌نامه‌ی ارشد ارتباطاتش را با نمره‌ی ۱۹.۵ دفاع کرد و فارغ‌التحصیل شد. دیروز ظهر هم جمع خودمانی دوستان را به ناهار دعوت کرد و چند ساعت بعد از آن ضیافت، این پیامک‌ها بین‌ما رد و بدل شد.

من: خوش آن زمان که بکوبی در و بگویم کیست؟ / تو در جواب بگویی: گشای در که منم

تو: [...]

من:  یا رب تو آن جوان دلاور نگاه دار...

# برادر

میگم:
...
جغرافیای بد جسمت تو رو به جغرافیای بد فکری انداخته
...
سیر استدلالت اینه:
همه بدن
پس من هم بد باشم
هیچ کس خوب نیست
من چرا خوب باشم؟
...
خیال می کنی اگر زمان حضرت ابراهیم بودی چکار می کردی؟
با این طرز تفکر حتما هیزم جمع می کردی که ابراهیم رو بسوزونی
چون همه این کار رو می‌کردن
...
شهروند مطیع دهکده‌ی جهانی شدی گوگولی!
و برات نگرانم
برادر!

# آزمون

# توحید

# دوست

میگم:
...
ارتباطات تو نشون میده که  با جسم‌ت در کدوم موقعیت جغرافیایی قرار داری
اما نوشته‌هات نشون میده که با جان‌ت در کدوم موقعیت فکری قرار داری
جان تو مهم تر از جسم‌ت‌ است
...
تو از نظر فکری در منطقه‌ی خطرناکی قرار داری
فکر تو خطرناک نیست
منطقه‌ی فکری تو خطرناک است
...
فکر تو خطرناک نیست
همون طور که جسم تو خطرناک نیست
اما جسم‌ت میتونه توی یه محوطه خطرناک قرار بگیره
(هر چند که ممکنه در عمل هیچ وقت آسیب نبینی
و هیچ وقت متوجه خطر نشی
مثل کارآگاه گجت)
به دیگران حق بده که هر لحظه برات نگران باشن
...

میگه:
جاهای خطرناک هیجان انگیز هستند. نه؟

# دوست

# آزمون

# توحید

تو: سلام. یه سؤال تخصصی: این پودرهای قهوه رو نمیشه توی قهوه‌ساز ریخت؟
من: توی قهوه‌ساز نباید قهوه‌ی خام بریزی. فقط قهوه‌ی نیم پخته. قهوه‌ی خام رو توی شیرجوش درست می‌کنن (= قهوه ترک)
تو: شیرجوش چیه؟
من: یه جور قابلمه‌ی کوچولوی دسته‌دار!
تو: این قهوه‌های بسته‌بندی کوچیک صهیونیستی و غیره چی؟
من: اونا دیگه تمام پخته‌ست و نیازی به دستگاه و تشکیلات نداره (= قهوه‌ی فوری)

# سین

# طعام

...
تو: خانواده نگفتن این چه دبلیویی بوده که این نقاشی رو کشیده؟
من: خانواده کلاً فکر می‌کردند که شما بچه مدرسه‌ای هستید.
تو: بیخیال! با این همه ریش و پشم و متعلقات؟
من: خب من گفته بودم که از بچه‌های مدرسه‌اید.
تو: حتماً بعد از دیدن اون کاردستی بهتون گفتن: «نگفته بودی دبستانم درس میدی!»

# دوست

# محمدم

تو: بیژن و روژین چطورن؟
من: بفرمایید بیجن و منیجه. یا حتی جولی و جولز!
تو: خب بالاخره برادرزاده هام رو چی باید صدا کنم؟
من: آقا مصطفی و مریم خانم.
***
پ.ن:
امسال هفدهم خرداد مصادف شده با روز مبعث و امروز وارد سی و دومین سال زندگی ام شدم. 
در هفته ای که گذشت دوستان زیادی ابراز لطف و محبت کردند و از راه های مختلف تبریک ها و شادباش ها گفتند.
ان شاء الله به زودی بتوانم در شادی هایتان جبران کنم.
منت پذیر دعای خیر شما در آخرین روزهای ماه رجب برای سعادت و سلامت خانواده ام هستم.

# آیین

# برادر