تو: اگر دست‌نوشته‌های شخصی‌تون رو لابلای پست‌های دیگران ببینید چه حسی بهتون دست میده؟
من: حس ترحم و دلسوزی.
تو: نسبت به خودتون یا نسبت به طرف مقابل؟
من: خب نسبت به طرف. چون معلومه که کارش بیخ پیدا کرده!
تو: ولی من الان فقط ناراحتم از این‌که مخاطب نوشته‌ها رو اشتباه گرفتن. همه رو چسبوندن به خدا و امام زمان! شاید حافظ هم حس من رو داشته باشه.
من: «من ظن بک خیرا، فصدق ظنه»

تو: سلام. غیبت‌تون موجه است؟!
من: فی‌الحال در حرم کریمه‌ی اهل بیت، بر مزار استادِ شهیدِ این روز، دعاگویم.

من: سلام. پیامک حلقه برای من نیامده.
تو: سلام. مهم اینه که شما به هر حال اطلاع دارید!
من: من از طرف جامعه مهندسین صنایع بابت بهینه سازی پیامک های حلقه از شما تشکر می کنم.

[پسرک به رادیو گوش‌می‌کرده؛ هوایی شده]

تو: چقدر ذوق کردم وقتی صداتون رو شناختم.
من: احتمالاً شبیه همون حسیه که من از دیدنت دارم.
تو: با این تفاوت که نیازی به پنهان کردنش نیست.
من: نداری غیر از این عیبی...
تو: شما نمی‌بینی بقیه‌ش رو. حالا چه عیبی؟
من: گوش اگر گوش تو و ناله اگر ناله‌ی ماست...

تو:
تموم شد؟

من:
کشیدیم
و
چه کشیدیم!

تو: سلام. در جوار حرم مطهر رضوی دعاگوی شما هستم.
من: دم شما گرم. نفست حق. روحت شاد. دلت خوش. سرت سلامت.

من: سلام. برنامه ت معلوم نشد؟
تو: سلام. چرا شبانه روز فقط بیست و چهار ساعته؟ چرا کسی جوابگو نیست؟

من: سلام. بمیری با این مردنت! مگه دستم بهت نرسه.
تو: سلام. خبرش به قم هم رسید؟! قرار بود کسی نفهمه. کارها حله ایشاللا. می‌خواستیم به رفقا نشون بدیم که کار شهدا لنگ کسی نمی‌مونه.
من: البته امیدوارم بدن شما هم از این به بعد لنگ غده‌ی بی‌مصرف آپاندیس نباشه.
تو: خدا نکنه. مرض مزخرفیه. ایشاللا که تمومه. ممنون.

من: ببخشید که امشب خیلی سرحال نبودم. دعا کن.
تو: دل خسته نیست با من که ز دل کنم دعایت / چه کنم دعا که بی دل، اثر دعا نباشد.

تو: نگار من که به مکتب نرفت و خط ننوشت / به غمزه مسئله آموز صدر مدرس شد / عید بر شما مبارک.
من: سلام آقا سید؛ عید شما هم مبارک. البته این بیت حافظ مربوط به مبعثه!
تو: خود جناب حافظ به شما فرمودند؟
من: مزاح می‌فرمایید؟ غمزه در این بیت دقیقاً به نزول وحی اشاره دارد.
تو: نیت من فقط بیان جمله‌ای بود که اشاره به پیامبر اکرم بوده و ایشان را به مناسبت تولدشان به یاد آورد؛ نه امتحان ادبیات.
من: بس نکته غیر حسن بباید که تا کسی / مقبول طبع مردم صاحب نظر شود

تو: برای ابتدایی چه فیلمی به مناسبت دهه فجر خوبه؟
من: شهر موش‌ها.
تو: یک بار تو زندگی‌ت جدی باش!
من: جدی گفتم. کلی مفاهیم استعاری درباره ظلم‌ستیزی و استکبار داره.

تو: اینا دیگه کی اند! میگن برنامه‌ریزی بلند مدت (!) ۵ ساله خوب نیست. خلاصه دلایل:
۱- اون موقع که ما نیستیم.
۲- ممکنه زلزله بیاد مجبور بشیم برنامه رو عوض کنیم.
۳- از کجا معلوم بتونیم اجراش کنیم؟