من: خب آدم نگران میشه دیگه

آخرین جلسه برای اولیای این مجتمع، خوب و هیجان انگیز تمام می شود.
آقا مجتبی از کربلا آمده و خودش را به نماز می رساند و یک ساعتی گپ می زنیم و خاطره می گوید از اربعین. سربلند و دردمند. الحمدلله.
آقا مهدی هم الحمدلله با یک ساعت تأخیر می رسد و عیش مان کامل می شود.
بعد از کمی رانندگی عصرگاهی، نماز مغرب می رسم فلسطین و بعد هم عمار چهارم.
مهدی الف را می بینم مفصل و سید را و تا ده شب می چرخیم و حرف می زنیم و فیلم می بینیم.
*
از این دست عمری به سر برده ایم:
همه کاره و هیچ کاره.

نماز جماعت را به امامت من می خوانیم: یکی چشم ندارد، یکی دست ندارد، یکی کمر. برای اولین بار در تاریخ ده ساله ی رفاقتمان سه تایی یک جا جمع شده ایم.
آقای حاجی در سی سالگی آمده است قم برای خدمت مقدس زیر پرچم و همین یکی دو ساعت فرصت داریم که مجردی با هم باشیم: بی قید و غمگین. از حاجی مندلی که جدا می شویم تا وقتی جلوی پادگان پیاده اش می کنم و می زنم به چاک جاده، بی تکلف و بی تعارف حرف می زنیم. چیزهایی می گویم که به هیچ کس نگفته ام و نمی توانم بگویم و از او کمکی می خواهم که از هیچ کس نخواسته ام و نمی توانم بخواهم.
*
توصیه می کنم شما هم طوری زندگی کنید که وقتی هم سن و سال من شدید یک آقای حاجی داشته باشید.
خدا همه ی حاجی ها را برای همه سیدها حفظ کناد.
آمین.

ای بی‌وفا؛ رسم وفا از پیامک تبلیغاتی نیاموزی چرا؟
او با همه بیگانگی هر روز -حداقل- سه بار به ما سر می‌زند

به مناسبت هفدهم دی ماه

به سه دلیل موافق کاندیداتوری ایشان نبودم.
بررسی‌های من نشان می‌داد بعد از ریاست جمهوری مقام معظم رهبری، هر دوره حدود ۱۰ سال از سن رئیس‌جمهور کم شده و در نتیجه الان باید کسی رای بیاورد که به لحاظ سنی متولد دهه ۴۰ باشد.
دلیل دوم این بود که مردم بعد از آقای احمدی‌نژاد دیگر به یک روحانی رای نمی‌دهند.
دلیل سوم این بود که بعد از احمدی‌نژاد افرادی که وجهه مردمی ندارند به سختی می‌توانند از مردم رای بگیرند و به ایشان گفتم شما مردمی نیستید.
آشنا در ادامه به پاسخ روحانی اشاره کرد و اظهار داشت:‌
روحانی به من گفت دقیقا به همین سه دلیل در انتخابات رای خواهم آورد. او گفت «به این دلیل که مردم دیده‌اند مملکت بچه‌بازی شده منتظرند یک نفر بیاید که سرد و گرم را چشیده باشد. دوم اینکه مردم دیدند این کلاهی‌ها کار را خراب کردند و حالا می‌گویند صد رحمت به آخوندها و سوم اینکه مردم از کارهای خیابانی خسته شدند و کسی را می‌خواهند که حرف، قیافه و پرستیژش اعتبارآور باشد.»

مصاحبه دکتر آشنا با نشریه اندیشه پویا

بیست و هشتم صفر، بعد از دو هفته کما در بیمارستان، تمام کرد.
سی‌ام صفر با آمبولانس آوردندش قم؛ از شش ساعت جاده و برف و کولاک.
دیروز غروب سپردیمش به سردخانه.
*
جمعه، اول ماه ربیع، ساعت هشت صبح، از غسال‌خانه گرفتیمش و بردیم حرم. شش نفر مرد بیش‌تر نبودیم و سه زن.
کنار ضریح طواف دادیم و نماز خواندیم و تمام.
برگشتیم به بهشت معصومه و ده نفری تشییعش کردیم و به خاک سپردیم.
خواهرها تا ظهر بالای سرش نشستند که تنش در خاک حس غربت نکند.
اما نماز جماعت را که خواندیم، همه ترکش گفتیم.
*
خیلی خوب زندگی نکرد؛ اما شاید همه‌ی تقارن‌های معنادار وفات و تدفینش نشانه‌ی عاقبت به خیری او باشد؛ ان شاء الله.
*
منت پذیرم اگر از روی مروت، نماز لیله‌ی دفن بخوانید برای جلال پسر رحمان، دایی مرحوم بنده.
خدا همه‌ی ما را بیامرزد.
الفاتحه.

به گزارش خبرنگار واحد مرکزی خبر؛ محمدباقر نوبخت در حاشیه جلسه امروز هیئت دولت در جمع خبرنگاران افزود: شورای عالی کار این پیشنهاد را ارائه داد که پس از موافقت هیئت وزیران مقرر شد حق مسکن کارگران از ۱۰۰ هزار ریال به ۲۰۰ هزار ریال افزایش پیدا کند.
وی ادامه داد: رقم حق مسکن کارگران از سال  ۸۴ افزایش پیدا نکرده بود.

این یادداشت را به طور خاص تقدیم می‌کنم به
تکنوکرات فرزانه جناب رضا م.
که علاقه‌ی خاصی به این گونه اخبار دارد.
گل‌آقا کجایی که یادت بخیر!

تویی
آن غرقه به خونی
که
بزرگ شهدایی
تو
عزیز دل زهرا (س)
تو
حسین (ع)
خون خدایی

یک جفت لاستیک ایرانی + اجرت تعویض و باد: ۲۲۵ هزارتومان
تعویض تسمه تایم و تسمه دینام: ۷۵ هزارتومان
یک قطعه باتری آبی ایرانی: ۱۲۵ هزارتومان
ترموستات ۸۲ درجه + ضدیخ + اجرت تعویض: ۵۰ هزارتومان

*
مربوط به تعمیرات جزئی یک دانه پراید

در این هفته دو بخش مختلف بالادستی از داخل سازمان ضمن ارایه‌ی گزارش مفصل تحلیلی از عملکرد واحد ما، به تقدیر و تحسین فعالیت‌های مجازی ما پرداخته‌اند.
نکته‌ی قضیه این‌جاست که هر دوی این گزارش‌ها با مهر محرمانه ارسال شده و قابل انتشار نیست.

فتأمل!

در نتیجه اگر از آنهایی هستید که:

هنوز «Yahoo»، «Hotmail»، «Outlook»، «AOL Mail» و «Gmail» را به «میهن‌میل»، «میل‌دیتا»، «چاپار»، «وطن‌میل»، «صبا‌میل» و دیگر سرویس‌دهنده‌های ایمیلِ ایرانی ترجیح می‌دهید؛
«کلوب»، «افسران»، «فیس‌نما»، «هم‌میهن» و ده‌ها شبکه اجتماعی ایرانیِ دیگر را گذاشته‌اید و در «Facebook»، «orkut» یا «Google plus»، پلاس شده‌اید؛
«Yahoo Messenger»، «Google talk»، «PalTalk»، «Skype»، «Google Voice» و «iChat» را برای چت و مکالمه اینترنتی، مطمئن تر از نمونه‌های داخلی می‌دانید؛
به «Blogger» بیشتر از «بلاگفا»، «میهن‌بلاگ»، «بلاگ‌اسکای»، «بلاگ»، «پارسی‌بلاگ»، «جوان‌بلاگ» و این‌همه سرویس‌دهنده وبلاگِ ایرانی اعتماد دارید؛
از «ساینا» بی‌خبرید و هنوز «Internet Explorer»، «Google chrome» و «Safari» را رها نکرده‌اید؛
پیامک‌ها، مکالمات، فیلم‌ها، تصاویر، اطلاعاتِ مربوط به تردد و تنفسِ خود را به گوشیِ «Google Android»تان سپرده‌اید؛
باور ندارید که «آپارات» که هیچ، حتی «یوتیوب دات آی‌آر» هم شرف دارد به «YouTube»دات کام؛
اجازه می‌دهید «مرغِ مگس‌خوارِ Google» شما را شکار کند ولی از موتورهای جستجوی «سلام»، «پارسی‌جو»، «ریسمون» و «مه‌جو» استفاده نکنید؛
یا تا کنون از «مترجم پارسی‌جو» استفاده نکرده‌اید و «Google Translate» را بهترین می‌دانید؛
هنوز «Google Desktop»، «Google Docs»، «Google Analytics»، «Google Groups»، «Google Mobile»، «Google Calendar»، «Google Adwords»، «Startup Weekend» و «Google Panoramio» را «فقط سرویس» می‌دانید و بجای «لنزور» و «نگارخانه ایرانی»  از «Google Picasa» و «Yahoo Flickr» استفاده می‌کنید؛
بهتر است بدانید که بیش از آنچه شما از خود و دوستانتان می‌دانید، آنها از دوستانتان و شما می‌دانند.

این بخشی از مطلبی است که آقای روح‌الله مؤمن‌نسب در وبلاگش نوشته و به نظرم حاوی پیشنهادهای قابل تأملی برای من و شماست.