«تهدید» یک مقولهی ذهنی است که همواره در مقابل «امنیت» تعریف میشود.
آقای دکتری که امروز این را گفت و بعدش دو ساعت راجع به روشهای مقابله با تهدیدات رسانهای سخنرانی کرد -هر چند که خوب حرف زد و حرفهای خوبی زد- اما چیزی از روشهای ایجاد «امنیت رسانهای» نگفت و به گمانم اصلاً نمیدانست.
آقای دکتر، با سابقهی تدریس در اکثر دانشکدههای رسانهای کشور، تسلط به چهار زبان، داشتن آیفون و آیپاد و لبتاب، حضور جدی در اینترنت، شبکههای مجازی و فضای رسانهای جهان، دارای تألیفات و ترجمههای متعدد و چندین پاراگراف سابقهی دیگر، لابلای حرفهایش مینالید که کودک خردسالش پای ماهواره چه کارتونهایی نگاه میکند و الگو میگیرد و در نقاشیهایش جلوه میدهد و ...
آقای مدرس دورهی «تهدیدات رسانهای» خودش از برقراری «امنیت رسانهای» در خانهی خود عاجز است. فتأمل!
# اداره
# رسانه
# تربیت
- ۲ نظر
- شنبه ۱۳ اسفند ۱۳۹۰